Ilgın dediğimiz ağaççıktan örülmüş bir sepet kovan. Bana veren akrabam zamanında kendisini bu
sepette arılarını barındırmış,onada bir başkasından geçmiş ama kaç yıllık olduğu belli değil.
Bu sepetten bizim buralarda çok kullanıldığını gördüm,başka bölgelerdeki arıcılarımızda hiç görmediğim için paylaşmak istedim.
Bu sepete bu sene oğul koymayı düşünmüyorum, temizleyip tamir ettikten sonra bir hatıra olarak saklayacağım.
İnsanlar ne emeklerlerle yapmışlar.
Değerli Dostlar,Bu hafta sonu bir sürü program yapıp fidan dikmek,meşe palamudu meyvelerini doğaya ekmek,arılarımı kapalı alandan açık alan çıkarmak..vs gibi bir program hazırlayıp köyüme gittim.
Ancak hava bir türlü elverip hafif kar yağışı kesilmedi. Programa tam uymamış olsamda bir kısmını kar kış demeden yerine getirebildim. Bunlarıda sizlerle paylaşarak bir atasözü ile anlatmaya çalıştım. Bu atasözü yapmak için niyetlenen işlerin ertelense de sonunda kurtuluşu olmadığını anlatmak için bizim buralarda çokça kullanılır.
Ben de cumartesi ve pazar gününe yaptığım programın çoğu bölümünü ertelesemde önümüzdeki
haftalarda hepsini yapmak niyetindeyim.
Arılar nihayet 1 martta dış ortamda.
Meşe palamutlarını ekim ayında toplamıştım 30-40 kg kadar. Bunları doğaya ekiyorum her 10 taneden 1 tanesi tutarsa benim için çok yüksek bir başarı sayılır. Ekeceğim bölgelere göre ayrı ayrı poşetledim. Ekim ayında topladıktan sonra toprağı 30 cm kazıp gömmüştüm.5 ay bekledikten sonra çimlenmeye başladılar.
Bu da bahçemde bir türlü iyi gelişmeyen bir erik fidanı.Kendim aşılamıştım,yerini değiştirdim. Fidancılık kursunda dikim için anlatılanları harfiyyen yaptık bakalım nasıl olacak.
